Op 23, 24 en 25 november organiseerde de Stichting Holland weer de zgn. Zeebenentocht. Vanuit Harlingen werd tot boven Vlieland gevaren.
Alle drie dagen kenmerkte zich ieder door verschillend weer.
Vrijdag regende het een groot deel van de dag. Deelnemers werden daardoor nat, maar ook door overkomend buiswater.
Zaterdag was het beperkt qua zicht. Bij de start vanuit Harlingen was er 500 toto ca 1000 meter te zien, maar gaandeweg de dag werden die omstandigheden minder. Bij het binnenlopen van Harlingen was er nog maar nauwelijks iets waarneembaar.
Zondag was het compleet anders en de omstandigheden waren (te) ideaal voor het testen van de zeebenen. Gedurende de nacht ervoor trok de wind al behoorlijk aan en bij vertrek stond al een 7 met uitschieters tot 8. Varende naar het zeegat werd de wind alleen maar sterker; in de middag zijn er zelfs stoten van windkracht 11 gemeten. Diverse noodsignalen waren er zelfs vanaf de Noordzee, waarbij o.a. twee man van een Engels schip overboord zijn geslagen.
De bemanning van de Holland heeft dit allemaal niet willen doorzetten; het gaat toch ook om de veiligheid van schip en bemanning. Net voorbij Vlieland is men omgekeerd en weer naar Harlingen gekoerst, waar ca 15:00 werd afgemeerd.
Zelf heb ik de tocht van zaterdag meebeleefd en hieronder volgt een fotoverslag.
Deel 1:
Klaar voor de zaterdagse tochtDe motor is gestartLangs de PollendamWerfplaat Ferus Smit te FoxholOp weg naar de NoordzeeBlik op het sleepdekHet voordekVlag van de Stichting Holland in topGezicht vanaf de brug naar achterenDe Holland verloochent zijn afkomst nietDe trossen hangen werkeloos over de sleepbogenfoto’s: © Wim Vink